کلاغ ؟ پر

من عـاشـق چشـم می پرستت بودم

قـــربـــانی ی افکـــار ملستت بودم

در بـازی من کـلاغ تـو پَـر زد و رفت

ای کــاش کـلاغ پشت دستت بودم!

سینا صارمی

شعــر یــار دبستــانی

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب ؛ بد اگه بد ، مرده دلای آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد مارو چاره کنه ؟

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما ، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو ، رو تن این تخته سیاه
ترکه بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

××××××

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما ، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو ، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب ؛ بد اگه بد، مرده دلهای آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد مارو چاره کنه ؟

یار دبستانی من ، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما ، بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو ، رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم ، مونده هنوز رو تن ما

(منصور تهرانی)

هم نفس با من بمان

مرغ عشق چیزی بخوان

هم سفر بی من نرو

دخترم مهتاب باش

تو اگر گام نهی بر در کاشانه ی من

یا به سلّابه کشی جسم نحیفم را تو

دسته دسته گل سرخ می چینم

من به پاس قدم هات

ناز چشمان تو را خواهم جست

زندگانی این است

گاه شیرین تر از قند و عسل

یا که تلخ تر از باده زهر

لختی آهسته بیا

جاده ها گُل کاری است.

من به دیدار تو باز می آیم

تو مرا خواهی دید

منم آن باد صبا

عطر جان بخش تو را خواهم برد

تا زمین وداع

دخترم لحظه ای کن درنگ

بیا تو مهتاب باش

بنشین آفتاب باش.

***********************************

تقدیم به شما دختران مهتاب

      سیــــنا صـــارمی

همایش مشهد 30 خرداد 92 طرقبه

 سینا صارمی - استاد گوهری

دیــدار یــار

دوبـاره یـاد ایـران کرده ام من

هـوای شهـر تهران کرده ام من

بـــرای دیـدن زیبـــاتـریـن گُـل

لبم را زیـر دنـدان کرده ام من

سینا صارمی

تـاریکـی و غـم همیشـه بــر سر آید

از بخت بــد ایـن عجــوزه هم نر آید

این مـونس شب های سیاهم اکنون

از پنجــــره بیـــــرون رود از در آید

بوی جنسِ خوب مردم می دهی (غزل)

بـوی نـان و بـوی گنـدم می دهی

بـوی عطـرِ مشهـد و قم می دهی

بــوی لالــه، بــوی دشـت کــربـلا

بـوی خــاکِ برکـه ی خُم می دهی

مـی نشینـی زیـــر بـــارانِ بهــــار

بـــوی بــاران و تفـاهـم می دهی

قـامتت را زیـر بــاران شسته ای

بــوی احســاس و تـرنّم می دهی

در ضمیرت نــالـه هـا روییده اند

بــوی فــریـــاد و تبـسّم می دهی

در مصـــاف دشمنــــان روزگــــار

بــوی بـــاروت و تـــرحّم می دهی

در مسیـر نــامــرادی هــای دهــر

بـوی طـــوفـان و تـلاطـم می دهی

عـاقبت در انتظـــار کـــوچــه هــا

بـوی جنسِ خـوب مـردم می دهی

سینا صارمی